Historia powtarza się w sposób tragiczny w Attyce Wschodniej, w której pożary szaleją regularnie od 1981 r. Obszary pożarów z poprzednich lat pokrywają się z tegorocznymi terenami dotkniętymi przez ogień. Zdjęcia lotnicze Attyki Wschodniej robione od 1945 r. do dziś pokazują, że miejsca, w których pożary wybuchają mają ze sobą związek. Po wielkich pożarach z 1995, 1998 i 2000 r. śródziemnomorski las sosnowy w Penteli przekroczył granice swojej naturalnej odporności na ogień.
1981 – Kokinaras Kifisias
W 1981 r. ogromne pożary strawiły las Kokkinaras Kifisias. Ogień zamienił w popiół 6000 hektarów obszarów zielonych. Spłonęła północna część Penteli, a płomienie dostały się na zbocze góry, niszcząc spore obszary. Linia ognia przekroczyła Marusi i sięgnęła obszaru Singru. Ogień szalał cały dzień, a w Attyce ogłoszono stan wyjątkowy. Ostatecznie ogień został ugaszony tuż za Kifisją.
1982 – Dionisos
Próbowano ponownie zalesić teren, jednak pożary zaczęły się w Dionisos i szybko rozprzestrzeniły się na Penteli, Ekali, Pikremi, Jerakas i Maraton. Spłonęło wówczas 25000 hektarów zieleni i w Jerakas zginęły dwie osoby.
1986 – Warimbombi
40000 hektarów płomieni spłonęło w Warimbombi. W tym samym roku wielki pożar dotknął również Penteli. Podczas pożaru zagrożony był klasztor w Penteli, kilka domów i obserwatorium.
1992 – Awlonas
Pożar zaczął się na wysypisku śmieci w Awlonas. Płomienie strawiły Malakasę, Kiurki, obszary niedaleko jeziora w Maratonie, Kapandriti, Gramatiko, Kalamos i Oropos. Szacuje się, że spłonęło wówczas ponad 55000 obszarów zieleni.
1993 – Agios Stefanos
Przyczyną pożaru, w wyniku którego spłonęły tysiące kilometrów zieleni, był zestrzelony helikopter wojskowy. Ogień zaczął się w Agios Stefanos, ale płomienie szybko objęły Sunio, Maraton, Stamata, Dionisos, Mandra Attiki i Palini. W 1993 r. był jednak rokiem bardzo wielu niszczycielskich pożarów. Niedługo po pierwszych pożarach Attyka musiała zmierzyć się z drugą rundą zniszczeń. Ogień strawił stare Penteli, Drafi i Palini. Szacuje się, że w 1993 r. uległo zniszczeniu 11000 hektarów terenów zielonych.
1995 – Penteli
Jednymi z najbardziej niszczycielskich pożarów w Attyce były te z lipca 1995 r. Ogień zaczął się w Agios Petros blisko linii wysokiego napięcia w dniu, w którym bardzo mocno wiało. Pikermi, Palini, Drafi, Anthusa i Penteli niemal natychmiast stanęły w płomieniach. Spłonął zupełnie las Rapentosa od Agios Petros do niemieckiego cmentarza. Penteli paliło się przez trzy pełne dni. Spaliło się ponad 150 domów i ponad 100000 hektarów lasów. Ogień dotarł do Drafi, Kalitechnupoli i Neos Wudzas. W tym samym czasie spłonęło 9000 hektarów zieleni w Oropos. Tragiczne pożary przedostały się do Schimatari i Wilia.
1998 – jeszcze raz Penteli
Obszary zielone, które przetrwały i te, na których cokolwiek zaczęło rosnąć od 1995 r. – szczególnie zaś gęsty sosnowy las – niemal doszczętnie spłonęły. Szacuje się, że 75000 hektarów zieleni poszło z dymem.
2000 – raz jeszcze Penteli
Podczas jednej sierpniowej nocy spłonęło to, co ocalało z poprzednich pożarów. Tym razem ogień został opanowany stosunkowo szybko, ale zdążył zniszczyć wszystkie mechanizmy ochronne, które przyroda wypracowała przez dwa lata przerwy w pożarach.
2005 – Rafina, Kalitechnupoli, Wudzas Północny
Pożar zaczął się od Rafiny. Ag. Triada i Ag. Kiriaki niemal natychmiast stanęły w płomieniach, a Neos Wudzas i Kalitechnupoli zajęły się niedługo potem. W Wudzas Północnym były zagrożone domy (podobnie jak w tym roku), a Kalitechnupoli trzeba było ewakuować. Ewakuowano również pola kempingowe, szpital pediatryczny w Penteli oraz zgłoszono problemy na lotnisku Wenizelos.
2007 – Parnitha-Penteli
Latem 2007 r. miała miejsce jedna z największych katastrof w najnowszej historii Grecji. Ponad 10000 hektarów spłonęło w Parnitha i Pentelio.
2009 – Gramatikos
21 sierpnia wybuchł pożar w Gramatikos, trwał cztery dni i pochłonął 210000 hektarów zieleni, głównie lasów sosnowych. Rozprzestrzenił się w całej północno-wschodniej Attyce od Gramatikos i Maratonu do Pikiermi i Palini, a także niedaleko Penteli w okolicach Dionisos. Był to jeden z największych pożarów w rejonie.
2017 – pólnocno-wschodnia Attyka
Od końca lipca do połowy sierpnia północnowschodnia Attyka miała 39000 hektarów spalonej ziemi. Tylko Kaliwia Thoriku 31 lipca spłonęło 3300 hektarów.
13 sierpnia w Kalamos w Attyce wybuchł pożar, a następnego dnia czoło pożaru rozszerzyło się i mierzyło 25 kilometrów. Z Kalamos ogień rozszerzył się na Warnas i powędrował przez plażę do Agioi Apostoloi i Sesi Gramatiku. Spłonęło kilka domów i ewakuowano dwa pola namiotowe.
opr. Anna Lica
