Wiosna to pora na zbieranie różnorodnych jadanych roślin. Chciałabym Wam polecić liście „chwastu”, którym zajadam się już od 10 lat każdej wiosny. Jest to nic innego jak ostropest plamisty (gr. γαιδουράγκαθο /gaidouragatho), wyglądem przypominający oset. Rosnący w wielu miejscach w Grecji. Dziwi mnie fakt, że nikt tu tego nie zbiera, tak jak np. horty.
Na temat tej rośliny, istnieje pewna legenda, odnosząca się do jej wyglądu i siły działania.
Dawno, dawno temu, podczas karmienia Jezusa, Matce Boskiej upadła kropla mleka na liść ostropestu i stąd roślina zyskała charakterystyczne białe plamy oraz wielką moc uzdrawiania. Z uwagi na tę legendę, przez wiele, wiele lat uważano ostropest niemal za roślinę świętą.
O tej roślinie dowiedziałam się od mojej koleżanki Bułgarki, której dziadek wyleczył swoje ciężkie schorzenia układu pokarmowego i wątroby. Lekarze dawali mu kilka miesięcy życia, a on zastosował terapię z wykorzystaniem ostropestu, po której żył jeszcze długo w zdrowiu. O właściwościach i działaniu ostropestu wspomnę Wam w skrócie. Przede wszystkim chroni wątrobę przed działaniem czynników toksycznych. Uszczelnia błony komórkowe wątroby i hamuje wnikanie toksyn do środka. Reguluje proces trawienia, zwiększa zdolność regeneracji nerek i ma korzystny wpływ na leczenie osteoporozy. W kosmetyce oleje z ostropestu wzmacniają skórę i przyśpieszają jej regenerację.
Rośnie on wszędzie, ale zbierać należy go z dala od dróg. Najlepiej na wyższych i łatwo dostępnych partiach gór. Dojrzewa dość wcześnie na wiosnę, około Paschy (świąt Wielkanocy). Na Krecie, jak mnie poinformowano, już można go zbierać. Ja „przymierzam się” do zbierania jego liści pod koniec marca. Możecie go szukać w okolicach Sunio, Lagonisi, Anavisso, Porto Rafti, Lavrio (zależy gdzie macie bliżej i jak wielkie „królestwa” ostropestu wykryjecie).
Zbieranie liści ostropestu jest pracochłonne i nie każdy ma cierpliwość. Proponowałabym Wam jednak, abyście trochę jej pokładów w sobie odnaleźli i wyruszyli na zbieranie najbardziej zdrowego „chwastu”. Zanim jednak wybierzecie się na „żniwa”, poczytajcie o właściwościach ostropestu, aby nabrać większej ochoty na zbieranie.
Do zabierania rośliny bierzemy ze sobą nożyczki do przycinania drzew i ogrodnicze rękawice. Obcinamy partie jego grubych liści, które (niestety jak pisałam wyżej) mają dużo kolców i dlatego trzeba robić to umiejętnie, aby nie pokłóć i nie podrapać sobie rąk. Układamy liście jeden na drugim, najlepiej w papierowym pudełku, ponieważ tak jest lepiej przewieść je w aucie. W domu czeka nas sporo pracy.
Spożywanie ostropestu
Moczymy liście w wodzie przez kilka godzin, a następnie (czyste już) pozbawiamy kolców, przez obcinanie dookoła nożyczkami. Można jeszcze na dodatek każdy liść oddzielnie umyć pod bieżącą wodą.
Kroimy drobniutko (tak jak maruli) lub rwiemy rękami w drobne kawałeczki. Dodajemy olej z oliwek, cytrynę i zajadamy się najlepszą (dla mnie) sałatką na świecie. Ja dodaję jeszcze garść ziarenek ze słonecznika.
Cieszymy się tą sałatką przez ok. dwa miesiące i czekamy znów rok, aby ochronić wątrobę i stworzyć jej „tarczę ochronną” przed wnikaniem toksyn do środka. Najlepiej jeść ją samą, a nie jako dodatek do obiadu.
Co prawda więcej pomaga nam samo picie herbatki z nasion ostropestu, ale i jedzenie jego liści też jest korzystne dla organizmu i rozkoszne dla podniebienia.
Jeśli chodzi o smak…? Delikatny, lekki, aksamitny i wiosenny! Mnie osobiście bardziej smakuje od maruli.
Liście ostropestu dobrze przechowuje się w lodówce, ale nie dłużej niż tydzień. Wiedzmy również o tym, że wszystko, co zbieramy, ma najistotniejszy wpływ na nasz organizm i jest najsmaczniejsze zaraz po zebraniu.
Pamiętajmy, że liście ostropestu zbieramy najdłużej dwa miesiące. Później wysychają i nie nadają się na sałatkę. Jednak, gdy je wysuszymy (nie na słońcu), można je parzyć jako herbatkę.
Przyjemnego zbierania i rozkosznej degustacji!
Laura Dameti
