Trzy miecze z brązu pochodzące z cywilizacji mykeńskiej odkryto niedawno w pobliżu miasta Aegio na Peloponezie. Miecze, zostały znalezione w starożytnym grobowcu, datowanym na XII-XI wiek p.n.e., ogłosiło w niedzielę greckie Ministerstwo Kultury.
Zakończono pierwszy okres tegorocznych wykopalisk na płaskowyżu Trapeza, osiem kilometrów na południowy zachód od Aegio.
Miejsce to zostało zidentyfikowane jako Rypes, miasto, które rozkwitło we wczesnych czasach historycznych i również uczestniczyło w kolonizacji, zakładając Croton, starożytną grecką kolonię w Magna Graecia w południowych Włoszech. Według greckiego Ministerstwa Kultury wykopaliska koncentrowały się na badaniach nekropolii mykeńskiej.
Nekropolia znajduje się nad starożytną drogą, która w czasach starożytnych prowadziła do cytadeli. Odkryte grobowce są komorowe, wyryte w miękkim, piaszczystym podłożu. Były używane przez wiele lat w okresie „pierwszego pałacu” świata mykeńskiego, w czasach prosperity wielkich ośrodków Myken, Tiryns i Pylos.
Ponowne wykorzystanie grobowców datuje się na XII wiek p.n.e., kiedy grobowce były wielokrotnie otwierane. Były używane w zwyczajach pogrzebowych i złożonych praktykach rytualnych do końca epoki brązu, datowanej na XI wiek p.n.e.
Wykopaliska nekropolii dostarczają cennych zestawów darów składających się z wazonów, licznych kamieni, pieczęci i różnego rodzaju paciorków. Odkryto również kawałki różnych materiałów (szkło, fajans, złoto, kryształ górski).
Były to części naszyjników i złotych wieńców w kształcie bukran, które są znakiem towarowym mykeńskich stosunków handlowych z wyspami we wschodniej części Morza Egejskiego i Cypru.
Badana w tym roku komora grobowca ma kształt prostokąta o złożonym uwarstwieniu.
W pierwszej warstwie grobowców z XII wieku p.n.e. zbadano trzy pochówki ozdobione amforami. Kości ze starszych grobowców zostały usunięte z szacunkiem i wielką starannością. Umieszczono je w dwóch nałożonych na siebie stosach z tyłu grobowca.
Na samym szczycie tych wykopalisk odkryto trzy kawałki gliny i amforę. Ich odkrycie oznacza, że pierwsze pochówki pochodzą z wczesnego okresu pałaców mykeńskich (XIV wiek p.n.e.).
Wśród kości i ofiar towarzyszących tym starożytnym pochówkom (m.in. szklane paciorki, kornalina i gliniana figurka konia) znaleziono wyjątkowo dobrze zachowany miecz z brązu. U podstawy stosu kości odkryto jeszcze dwa nienaruszone miecze z brązu, z zachowaną nawet częścią ich drewnianych rękojeści.
Trzy miecze należące do różnych typów pochodzą z czasów rozkwitu pałacu mykeńskiego. Szczególnie ważne jest odkrycie tej broni. Długie włócznie z tego samego okresu chronologicznego znaleziono podczas wykopalisk w sąsiednich grobowcach na płaskowyżu nekropolii.
Trapeza wciąż nie jest jednak wystarczająco zbadana. Podczas wczesnego cyklu nekropolii osada prawdopodobnie znajdowała się na wzgórzu około 100 metrów (328 stóp) na południe od brzegu.
Odkopanie części osady odsłoniło część budynku, być może dworu. Jest to szerokie prostokątne pomieszczenie z paleniskiem pośrodku i ceramiką charakterystyczną dla XVII wieku p.n.e.
