Wspaniały pałac w Knossos to symbol cywilizacji minojskiej, a także jedno z najbardziej imponujących miejsc Europy epoki brązu.
Złote czasy Knossos to epoka brązu, która zakończyła się około 1200 r. p.n.e. wielkim zamętem. Znakomita większość miast, pałaców i fortec Grecji uległa wówczas zagładzie. Wśród ofiar było też Knossos i pałac już nigdy nie podniósł się ze zniszczeń, jakich doznał pod koniec epoki brązu.
Nowy rozdział do dziejów Knossos dopisują właśnie archeolodzy pracujący od dekady w ramach projektu Knossos Urban Landscape. Dotychczasowe wyniki zaprezentował Antonis Kotsonas z University of Cincinnati na dorocznym spotkaniu Archaeological Institute of America i Society for Classical Studies w San Francisco.
Podczas badań powierzchniowych prowadzonych na polach rozciągających się wokół ruin pałacu archeolodzy
znaleźli wielką liczbę ceramiki i innych zabytków z wczesnej epoki żelaza (1100-600 p.n.e.). Były one rozrzucone na dużym obszarze, którego dotąd w zasadzie nie badano.
– Osada z epoki żelaza rozciągała się od wschodnich zboczy wzgórza pałacowego po rzekę Kairatos i od strumienia Vlychia na południu do mniej więcej połowy drogi między pałacem a wzgórzem Kefala – opisuje Kotsonas zasięg terenu gęsto zaludnionego w epoce żelaza. Zastrzega jednak, że to dopiero początek szczegółowych analiz.
Na razie nie wiadomo co pozostało pod polami z dawnych domostw i cmentarzysk. Jednak już teraz jest pewne, że nie była to biedna osada lokalnych rolników.
Wiele znalezionych przedmiotów to importy z Grecji, Cypru, Bliskiego Wschodu, Egiptu, Italii, Sardynii i zachodniej części basenu Morza Śródziemnego. – Żadne inne miejsce w regionie egejskim nie ma tak szerokiego zakresu importów – mówi Kotsonas. Wśród sprowadzanych dóbr były między innymi ozdoby z różnych metali i ceramika.
