Zaśniecie Bogurodzicy jest najważniejszym świętem maryjnym w prawosławnym roku liturgicznym. Zostało ustanowione w IV wieku. Z uwagi na piętnastodniowy post poprzedzający święto i oktawę, w praktyce cały miesiąc sierpień jest miesiącem maryjnym. W Kościele katolickim święto znane jest pod nazwą Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (Matki Boskiej Zielnej).
Różnica między Zaśnięciem Bogurodzicy a Wniebowzięciem NMP
W związku z tym, że według wierzeń Matka Boża zarówno duszą jak i ciałem odeszła do nieba, Cerkiew prawosławna nie nazywa jej odejścia z tego świata śmiercią, lecz zaśnięciem. Jest to zasadnicza różnica, pomiędzy postrzeganiem zakończenia życia Matki Bożej pomiędzy Kościołem rzymskokatolickim a Cerkwią prawosławną. Zgodnie z nauką Kościoła Zachodniego Bogurodzica została wzięta do nieba za życia, co wspomina się podczas święta Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Tymczasem Cerkiew Prawosławna świętuje trzy fakty: śmierć-zaśnięcie Matki Bożej, jej zmartwychwstanie i dopiero wtedy wniebowzięcie. Według słów biskupa Łazarza (Puhalo), o wierzącym prawosławnym chrześcijaninie nie mówi się, że „umiera”, tylko „udaje się na spoczynek” lub „zasypia”, ponieważ zgodnie z naukami Kościoła śmierć jest tylko chwilą, po której każdy człowiek wstaje.
Święto Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy jest uroczyście obchodzone w Getsemani, w miejscu, gdzie została pochowana. Wybudowano tam świątynię, w której przechowywany jest całun Matki Bożej Nieustającej Opieki.
Święto poprzedza dwutygodniowy post i zaczyna się od 1 sierpnia, który swoją surowością podobny jest do Wielkiego Postu. Wyjątkiem jest święto Przemienienia Pańskiego (Μεταμόρφωσητου Σωτήρα) obchodzonego 6 sierpnia, wówczas dopuszczalne jest jedzenie ryb. W dzień Zaśnięcia Maryi Panny nie ma ograniczeń w jedzeniu, chyba że święto wypada w środę lub piątek, wtedy można spożywać tylko ryby.
Zaśniecie Bogurodzicy/ Η Κοίμησητης Θεοτόκου, jest również nazywane Zaśnięcie Matki Bożej i Zaśnięcie Marii Panny, “Wielkanoc letnia”/ Πάσχατου καλοκαιριού, aby odzwierciedlić wagę tego święta oraz potocznie „Dekapentavgoustos”/ Δεκαπενταύγουστος czyli piętnasty sierpnia.
Znaczenie słów:
Samo słowo κοίμηση/ kimisi (oraz cmentarz) w starogreckim oznaczało położenie się do snu „miejsce snów”
Słowo «Θεοτόκος» /theotokos – Bogurodzica to określenie na Matkę Jezusa pochodzące od słów «θεός» [theos] – bóg/Bóg oraz «τίκτω» [tikto] – rodzić.
Matka Boska w języku greckim jest nazywana najczęściej Παναγία [panagia], ale określa się ją również «Θεοτόκος» oraz «Μαρία». Dlatego też piętnastego sierpnia obchodzą imieniny wszyscy Grecy mający imiona odnoszące się do Matki Boskiej, czyli Marios, Maria, Panagiotis i Panagiota.
W tym dniu swoje święto połączone z ceremonialnym odpustem ma wówczas wiele greckich świątyń, mających w swojej nazwie słowo Panagia. Owe festyny o podłożu religijnym przemienią się w ogólnospołeczną zabawę z tańcami, jedzeniem, piciem, sztucznymi ogniami i podobnymi atrakcjami.
Najbardziej uroczyście obchodzone święto Zaśnięcia Marii Panny jest na wyspie Tinos. Do dziś kościół w Tinos stanowi religijne centrum Grecji – pełni funkcję „greckiej Częstochowy”. Tutaj odbywają się liczne pielgrzymki do świątyni Panagia Evangelistria (gr.: Παναγίας Ευαγγελίστριας), w której znajduje się cudowna ikona przedstawiająca zwiastowanie Gabriela Archanioła. Każdego roku 15 sierpnia, na wyspę ściągają tłumy pątników z prośbami o wstawiennictwo, pomoc i cudowne uzdrowienie.
Wielu z pielgrzymów przemierza drogę z portu do klasztoru na czworakach lub kolanach. Według legendy ikona została odkryta w 1823 roku z chwilą gdy jedna z sióstr zakonnych imieniem Pelagia z klasztoru Kechrovounion miała widzenie, w wyniku którego odnaleziono cudowną ikonę. Ikona pochodzi z pierwszych wieków chrześcijaństwa i jej autorstwo przypisuje się św. Łukaszowi.
wilkopedia.pl