Dziecko zamiast spać spokojnie i posapywać równomiernie, wydaje z łóżka makabryczne odgłosy zgrzytania zębami. Fachowo nazywa się to zjawisko bruksizmem. Czy to powód do niepokoju?
Niektórzy twierdzą, że zębami zgrzytają dzieci, które mają owsiki. I jest w tym odrobina prawdy, bowiem ten odruch nasila się rzeczywiście w okresie zakażenia owsicą, a także innymi chorobami wywołującymi swędzenie. Maluchy mogą więc zgrzytać również podczas ospy czy na skutek alergicznych podrażnień skóry. Jednak bruksizm występuje także u zupełnie zdrowych dzieci. Samo w sobie zgrzytanie zębami nie jest jednostką chorobową, o ile dotyczy dziecka poniżej 6-7 roku życia. Dwoma okresami nasilonego zgrzytania są: moment pojawiania się zębów mlecznych oraz wyrzynanie się zębów stałych (ok. 5-7 roku życia).
Bruksizm, w terminologii medycznej, to zgrzytanie zębami albo zaciskanie szczęk, zwłaszcza podczas snu oraz pod wpływem stresu. Zjawisko to występuje u co trzeciego dziecka w wieku do 6 roku życia.
Przyczyny bruksizmu
Mimo wielu badań, nikt tak naprawdę nie wie, co jest przyczyną zgrzytania. Czasami bodźcem jest stres przeżywany w ciągu dnia, zdarza się, że dziecko zaczyna zgrzytać, gdy boli je ucho lub gdy wychodzą mu nowe zęby. Powodem bruksizmu bywa też swędzenie – dlatego nasila się podczas wspomnianego zakażenia owsikami, w przebiegu świerzbu i tym podobnych chorób. Impulsem do nocnego zgrzytania zębami są też przeżycia – nierozładowana w ciągu dnia złość, trudne sytuacje w przedszkolu lub w szkole, znaczące zmiany w rodzinie – rozwód rodziców, narodziny nowego dziecka, kłótnie… Bruksizm towarzyszy dzieciom nadpobudliwym, a także maluchom z porażeniem mózgowym lub z różnymi upośledzeniami umysłowymi.
Dodatkowo, bardziej podatne na zgrzytanie zębami są dzieci, które długo używały smoczka.
Niepokojące objawy
U dzieci, które bardzo intensywnie zgrzytają zębami, mogą występować następujące objawy:
– poranne bóle głowy;
– bóle okolic uszu;
– bóle barków i ramion;
– drętwienie okolic szyi;
– powstawanie wad zgryzu, czasem ukruszenia zębów lub starcie szkliwa powodujące nadwrażliwość na wysokie i niskie temperatury.
Zdarza się, że dziecko zgrzyta o takiej porze nocy, że rodzice tego nie słyszą. Wówczas warto zwrócić uwagę na następujące objawy u dziecka, które mogą wskazywać na występowanie u malucha bruksizmu.
– poranne narzekanie na ból szczęk czy szyi;
– sanie kciuka lub obgryzanie paznokci;
– gryzienie wszelkich przedmiotów – kredek, długopisów, zabawek;
– ból podczas gryzienia pokarmów albo w czasie ziewania;
– „chrupanie” w szczękach podczas ziewania i szerokiego otwierania ust.
Kiedy bruksizm należy leczyć?
Podobnie jak ssanie kciuka, bruksizm zanika zwykle samoistnie, gdy dziecko dorasta. Jeśli jednak przedłuża się, powoduje zniszczenia zębów lub uszkodzenia szczęk, należy zwrócić się do specjalisty. Pierwsze kroki należy skierować do stomatologa. Ten może zalecić stosowanie tzw. szyny nagryzowej. Chroni ona przed zgrzytaniem, nie eliminuje jednak patologicznego zaciskania zębów. Jeśli stomatolog uzna, że u dziecka zgryz jest prawidłowy i po przeprowadzeniu rozpoznania, stwierdzi, że przyczyna zaciskania zębów nocą leży raczej po stronie psychiki dziecka, może zalecić wizytę u psychologa, ten zaś podpowie rodzicom, jak rozładowywać dziecięce napięcie malucha przed snem.
Źródło: http://dzieci.pl/
