Kochać człowieka znaczy powiedzieć mu nie umieraj
(Gabriel Marcel)
Trwają przygotowania do Światowego Dnia Książki ustanowionego przez UNESCO, który przypada 23 kwietnia. Ma on na celu promocję czytelnictwa i edytorstwa. Tak się składa, że większość ludzi nie cierpi czytać książek, ale są i ich miłośnicy, którzy nawet w najtrudniejszych chwilach życia zabierają się w jakąś podróż wraz z autorem.
Taka podróż na pewno jest tego warta. Wybiera się w nią także człowiek, który próbuje coś opisać pod okiem swego mistrza. Ileż radości sprawiają drobne odkrycia, a potem może i publikacja. Dzisiaj pojawiły się już książki elektroniczne (e-book) oraz dźwiękowe. Każdy coś dla siebie może wybrać.
Coraz więcej kobiet jest autorkami książek, chociaż kiedyś było to nie do pomyślenia. Występowały pod różnymi pseudonimami. W XX wieku jedynie 14 kobiet otrzymało nagrody Nobla, podczas gdy noblistami zostało ponad 400 mężczyzn. Zastanawiające jest jeszcze, że nadal u progu ery nowożytnej pomocne w realizacji drogi życiowej są powiązania rodzinne lub inne osobiste związki z mężczyznami.
Kultura i mentalność zmieniły się na tyle, że kobieta bez oporu została zaakceptowana i nie jest już jak to stwierdziła jedna ze znanych feministek ,,milczącą obecnością”.
Historiografia dotycząca zagadnień związanych z płcią kulturową i funkcjonowaniem kobiet na przestrzeni dziejów liczy już tysiące pozycji. Wszelkie reżimy państwowe miały bardzo silny wpływ na sytuacje i życie kobiet, które były zdominowane przez patriarchat.
Przypadek sprawił, że ostatnio oprócz książki, całe miasto Kavala i Thessaloniki poznały pisarkę Eleuterie Pegiou, która w swoich książkach ujawniła nie tylko historie kobiet greckich i ich miejsce w różnych procesach społecznych z początku XX wieku, ale również walkę z zaborami w północnej części Grecji.
Historia kobiet cierpiała. Wysuwano różne postulaty odrzucenia całego dorobku histografii kobiet, np. podczas dyktatury Metaxasa nie można było cytować ,,Antygony” Sofoklesa.
Swoją postawą Pegiou zachęca wszystkie kobiety, które mają coś do powiedzenia, aby chwyciły za pióro i odważnie zaczęły pisać o tym, o czym kiedyś musiały milczeć.
Antygona Chadzopulu
