Cud Świętego Ognia – nazywany jest „największym ze wszystkich cudów chrześcijańskich”. Ogień pojawiający się w cudowny sposób we wnętrzu Bazyliki Grobu Świętego w Jerozolimie.
Przedstawiciele Kościoła Prawosławnego dowodzą, iż we wnętrzu bazyliki każdego roku zobaczyć można tzw. Cud Świętego Ognia. Ma on miejsce każdego roku w Wielką Sobotę (według kalendarza juliańskiego, obowiązującego w Cerkwi prawosławnej). Co roku z okazji prawosławnych Świąt Wielkanocnych przybywa tam wielu pielgrzymów z Grecji, Cypru, ale też i z całego świata. Około godziny 13:45 czasu miejscowego prawosławny patriarcha Jerozolimy trzykrotnie obchodzi kaplicę Bożego Grobu. Następnie zdejmuje szaty liturgiczne i z dwoma dużymi pękami świec (po 33 sztuki – tyle ile lat miał Chrystus) wchodzi do kaplicy Anioła, a następnie do właściwej kaplicy Grobu. Wejście do kaplicy jest pieczętowane, a sam patriarcha, jeszcze przed wejściem do jej wnętrza, sprawdzany jest czy nie wnosi niczego dzięki czemu mógłby zaprószyć ogień.
Po modlitwie (czasami czas oczekiwania jest dłuższy, a czasami krótszy), wedle relacji patriarchy, samoistnie pojawia się ogień na płycie Grobu Pańskiego, od którego zapala on świece i wynosi do wiernych, ogłaszając radosną nowinę o Zmartwychwstaniu Chrystusa.
Warto wiedzieć, że od Błogosławionego Ognia w Wielką Sobotę zostaną zapalone lampy oliwne w całej Jerozolimie. Lampy te są wygaszane i zapalane w Wielką Sobotę na nowo. W świątyniach, znajdujących się obok Bazyliki Grobu Pańskiego lampy zapalają się same, a niekiedy i poza miastem. Wydarzenie to co roku gromadzi w Bazylice Grobu Pańskiego tysiące wiernych.
Prawosławni wierni zamiast „Święty Ogień” mówią raczej „Święte Światło”, ponieważ nie jest to naturalny ogień, choć jest łudząco do niego podobny. Święty Ogień w pierwszych chwilach po zapaleniu nie wydaje dymu oraz nie parzy, a zgromadzeni pielgrzymi mogą nim „omywać” twarz i ręce nie narażając się przy tym na jakiekolwiek obrażenia.
Dla prawosławnych pielgrzymów cud jest ogromnym przeżyciem, często wręcz wydarzeniem przełomowym, po którym dzielą swoje życie na „przed” oraz „po” cudzie.
Ogień z Bazyliki przez specjalnych posłańców dostarczany jest na lotnisko w Tel Awiwie, skąd specjalne samoloty linii lotniczych dostarczają ten Ogień na Cypr, do Grecji i innych miejsc na świecie.
Corocznie Święty Ogień przywożony jest do Aten skąd w ciągu kilku godzin trafia do każdego zakątka Grecji, na małe wysepki, do oddalonych górskich wiosek, każdym możliwym środkiem lokomocji.
Ceremonia „cudu Świętego Ognia” jest „prawdopodobnie najstarszą chrześcijańską ceremonią na świecie, którą celebruje się bez zmian” – tymi słowami Hvidt uzupełnia świadectwo patriarchy. Podobno od IV wieku różne źródła wciąż odnotowują jego niezwykłą moc. A w czasach, kiedy zapałki i zapalniczki były ciągle jeszcze całkowicie nie do pomyślenia, ceremonia ta była opisywana w taki sam sposób – odbywała się w tym samym miejscu, w tym samym czasie, o tej samej godzinie, w tej samej liturgicznej przestrzeni i oprawie.