Święto Łazarza obchodzone jest w Grecji zawsze na 8 dni przed Wielkanocą i jest to dzień zwycięstwa życia nad śmiercią.
W Sobotę Św Łazarza, greckie gospodynie wypiekają ciasteczka czy bułeczki na cześć zmarłego Łazarza. Z zagniecionego wcześniej drożdżowego ciasta lepią postać mężczyzny ze skrzyżowanymi rękami, tak jak przedstawiana jest na zdjęciach postać Łazarza.
Λαζαρακια- lazarakia
Zgodnie ze starą tradycją, tworzymy ich tyle, ile jest dzieci w rodzinie a w miejscu oczu umieszczane są ziarna goździka.
Lazarakia wypełnione są dużą ilością mielonych orzechów włoskich, migdałami, figami, rodzynkami lub miodem i wszelkiego rodzaju ziołami.
Ponieważ Sobota Łazarza to nadal czas Wielkiego Postu, lazarakia są w pełni νηστίσιμα- nistisima, czyli postne, co oznacza, że nie zawierają w sobie produktów zwierzęcych ( mleko, jajek, etc).
Chociaż obecnie te pyszności są ogólnodostępne w lokalnych piekarniach i cukierniach, nadal w wielu greckich domach czy szkołach i przedszkolach wypiekane są według starych, tradycyjnych przepisów.
Zgodnie ze starym zwyczajem, jeden z lazaraków zostaje zatrzymany w domu do następnych świąt, co wróżyć ma zdrowie i długowieczność a już w piątek poprzedzający Sobotę Łazarza- το Σάββατο του Λάζαρου, dzieciaki greckie kolędują chodząc od domu do domu, śpiewając ludową pieśń o przebudzeniu Łazarza.
Jeśli macie ochotę upiec greckie lazarakia, oto baza z przepisu mojej greckiej przyjaciółki:
- kg mąki
- 1/2szkl oliwy
- 1/2szkl cukru
- 2 szkl rodzynek
- 1szkl pokrojonych orzechów włoskich
- 2 torebki suchych drożdży
- 2 łyżeczki cynamonu
- goździki, anyż, inne zioła i dodatki wg smaku
