Gdy docieramy na stację Ano Lechonia, tuż przed odjazdem pociągu, wagony są wypełnione pasażerami. Próbujemy znaleźć nasze miejsca razem zresztą podróżujących, którzy czekają z niecierpliwością na gwizdek rozpoczynający przejazd. Ponadto, poza wieloma okienkami, wagony również posiadają otwarte balkoniki, które oferują lepszy widok.
Podczas podróży, tylko niewielka barierka nie pozwala pasażerom na przemieszczanie się między wagonami. Przez pierwsze kilka minut w wagonach jest cicho, ponieważ każdy jest zajęty podziwianiem krajobrazów. Grupa pasażerów jest zróżnicowana i wielokulturowa, gdyż razem z nami jadą urlopowicze z Wielkiej Brytanii, wędrowcy z Holandii, miłośnik pociągów z Grecji oraz młoda para na wycieczce w okolicy.
Na pierwszym zakręcie wszyscy trzymamy się mocno, podczas gdy nasze głosy zagłuszane przez odgłosy silnika. Gdy przyzwyczajamy się do hałasu i ruchu pociągu, który jedzie powoli, to odzyskujemy odwagę i nagrywamy filmiki naszymi telefonami.
Pociąg na początku przejeżdża obok drzewek oliwnych, zarośli i ogromnych skał, a następnie powoli wjeżdża na zbocza góry Pelion. Po prawej stronie spokojne wody Morza Śródziemnego i linia brzegowa Zatoki Pagasetyckiej oferują zdumiewające widoki. Na pierwszym przystanku, na stacji w Ano Gatzea, możemu rozprostować nogi i zrobić kilka selfie przed zabytkowym pociągiem.
Po przystanku w Ano Gatzea, podróż staje się bardziej górzysta. Pociąg przejeżdża przez kamienne mosty i tunele, a krajobraz jest tak urzekający, że niesamowitym jest to jak szybko 90 minut między stacjami Aco Lechonia i Miles minęło. Ostatnim punktem orientacyjnym podróży jest metalowy most, który znajduje się kilkadziesiąt metrów przed ostatnią stacją. Umiejscowiony jest on nad wąwozem pełnym jaworów, a tory biegną łukiem nad mostem.
Na stacji Milies, gdy wszyscy pasażerowie wysiądą, pracownicy rozpoczynają żmudne zadanie manewrowania pociągiem. Pociąg Pelion musi zostać zawrócony, a można to zrobić tylko ręcznie i w określonym miejscu, aby był gotowy do podróży powrotnej.
Ważny projekt infrastrukturalny
Był to rok 1882, kiedy podpisano umowę na budowę sieci kolejowej w Tesalii między premierem Grecji Charilaosem Trikoupisem, królem Grecji Jerzym I, włoskim inżynierem Evaristo de Chirico, belgijskim inżynierem Armanem Eneberem oraz bankierem ze Stambułu Theodorosem Mavrogordatosem, który to podjął się zadania sfinansowania projektu. W ciągu zaledwie kilku lat miasto Volos zostało połączone linią kolejową z portem Larisa, a stamtąd z miastami Karditsa, Trikala i Kalabaka. Na tym jednak projekt się nie zakończył. Wioski Pelionu również miały zostać podłączone do sieci. Powodem tej ekspansji była pomoc lokalnym producentom w transporcie ich towarów do reszty Grecji, a także zaspokojenie potrzeb transportowych lokalnych mieszkańców.
Fakt, że linia Pelion ma szerokość zaledwie 60 centymetrów (najwęższy tor w Grecji i jeden z najwęższych torów na świecie) nie jest przypadkiem. Mówi się, że kiedy główny inżynier projektu, Evaristo de Chirico podróżował do Paryża, aby wziąć udział w Targach Światowych, był pod wrażeniem linii kolejowej Decauville (tor o długości 3 kilometrów), który przewoził odwiedzających targi. Według niego, szerokość toru Decauville (60 centymetrów) była idealna dla górzystego terenu Pelionu. Prace nad budową rozpoczęły się w 1894 roku, a w następnym roku ukończono odcinek łączący Volos z wioską Ano Lechonia. Natomiast 2 lipca 1903 roku, odcinek między Ano Lechonia, a Miles został uruchomiony.
Budowa linii Volos – Milea, o długości 28 kilometrów nie przebiegała łatwo. Wiązało się to ze znacznymi pracami związanymi z usuwaniem skał, a także budową tuneli, wielu mostów, licznych kanałów deszczowych, kamiennych wiaduktów i przejść podziemnych oraz wielu ścian nośnych. Przy projekcie pracowały setki ludzi głównie Tesalczycy i Włosi, a także wielu inżynierów i wyspecjalizowanych pracowników przybyłych z zagranicy. Pierwsze lokomotywy parowe pochodziły z Austrii i Belgii, a później zaczęto wykorzystywać szwajcarskie i amerykańskie lokomotywy parowe. Z powodu, że drogi w tym regionie w tamtym czasie nie istniały, pociąg był mile widzianym widokiem dla lokalnych mieszkańców. Plany obejmowały również przedłużenie linii do miejscowości Zagora. Niestety tego projektu nigdy nie zrealizowano.
Od początku XX wieku i przez wiele dekad, „mały pociąg” z Pelionu (tak nazywali go miejscowi) zmieniał wioski, przez które przejeżdżał. Lokalne owoce zanim dojrzały mogły być dostarczane do Volos, a następnie do reszty Grecji. Uczniowie i studenci, osoby potrzebujące opieki medycznej, a także ludzie, którzy chcieli uczestniczyć w ceremoniach ślubnych i innych wydarzeniach, mogli dotrzeć do miasta. Pociąg był również używany podczas okupacji Grecji przez państwa Osi podczas II wojny światowej do transportu żywności, telegrafów i broni między członkami greckiego narodowego ruchu oporu.
Upadek linii kolejowej Volos – Milies nastąpił po zakończeniu wojny, wraz z budową dróg do Pelionu. Usługi kolejowe zostały na stałe zawieszone 20 czerwca 1971 roku.
Pociąg Pelion został ponownie uruchomiony
Wagony pociągu ponownie pojawiły się na wąskich torach po 25 latach, 25 maja 1996 roku. Przez lata miejscowi i miłośnicy pociągów podejmowali wiele wysiłków, tworząc komitety i grupy wsparcia w celu ponownego uruchomienia lini kolejowej. W 1985 r. Melina Mercouri, była minister kultury, scharakteryzowała pociąg jako „zabytek historyczny, który musi zostać zachowany przez państwo”, zwracając uwagę na jego instalacje jako wspaniałe przykłady architektoniczne w swoim rodzaju, tabor kolejowy jako unikalny w Grecji, a pociąg jako jeden z niewielu zachowanych przykładów tego typu na świecie. Ponadto, historyczna kolej jest związana z bogatą tradycją kulturową regionu i charakterystyczną cechą fizjonomii Volos.
Obecnie linia kolejowa oferuje pasażerom możliwość podróży w czasie: na wąskich torach pociąg porusza się powoli z prędkością od 18 do 20 kilometrów na godzinę, pokonując trasę między Ano Lechonia i Milies w około 30 minut.
Czasami można odczuć niepokój, gdy pociąg wydaje się z trudem wspinać na górę Pelion, lub gdy wąsko omija skały i mosty, takie jak ten tuż przed Milies (który, choć został zaprojektowany przez innych zagranicznych inżynierów, został ostatecznie nazwany De Chirico, nazwisko inżyniera, który był odpowiedzialny za cały projekt).
W 2018 r. linia Ano Lechonia – Milies przyjęła ponad 20 000 pasażerów, a uważa się, że w ciągu najbliższych kilku lat liczba ta może wzrosnąć, jeśli zostaną dodane dodatkowe trasy, co jest obecnie przedmiotem dyskusji. Na razie pociąg Pelion „kursuje” w każdy weekend od kwietnia do października i jest jednym z najpopularniejszych doświadczeń podróżniczych dla osób odwiedzających region.
Pociąg odjeżdża ze stacji Ano Lechonia o 10:00 i wraca z Milies o 15:00 w każdą sobotę i niedzielę, od kwietnia do października, z 15-minutowym postojem w Ano Gatzea. Bilet w jedną stronę kosztuje 10 euro, a bilet powrotny 18 euro. Bilety są również sprzedawane elektronicznie na stronie tickets.hellenictrain.gr.
Źródło: www.greece-is.com
