Grecki parlament udzielił w nocy z piątku na sobotę wotum zaufania rządowi Georgiosa Papandreu. Przedstawiamy chronologię wydarzeń od maja 2010 roku, kiedy uzgodniono pierwszy pakiet ratunkowy dla Grecji:
2 maja 2010 r. – kraje strefy euro i Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) uzgadniają pakiet ratunkowy dla Grecji w wysokości 110 mld euro do 2012 roku. W zamian Ateny zobowiązują się do wdrożenia wieloletniego planu drastycznych reform, cięć i oszczędności, które mają sprowadzić deficyt budżetowy z 13,6 proc. PKB w 2009 roku do 2,6 proc. w roku 2014.
4 i 5 maja 2010 r. – 48-godzinny strajk generalny pracowników sektora publicznego. W wyniku podpalenia banku umierają trzy osoby.
6 maja 2010 r. – parlament Grecji przyjmuje (stosunkiem głosów 172:121) budzący znaczne społeczne kontrowersje pakiet oszczędności budżetowych, który ma uratować kraj przed niewypłacalnością.
10 maja 2010 r. – powstaje Europejski Mechanizm Stabilizacyjny o wartości 500 mld euro (60 mld euro od Komisji Europejskiej; 440 mld euro pożyczek i gwarancji kredytowych od strefy euro).
18 maja 2010 r. – Grecja otrzymuje pierwszą transzę pakietu ratunkowego (14,5 mld euro), który umożliwia jej przypadający następnego dnia wykup obligacji.
7 czerwca 2010 r. – parlament Grecji przyjmuje reformę systemu emerytalnego; przewiduje ona m.in. zrównanie wieku emerytalnego dla kobiet i mężczyzn do 65. roku życia.
5 sierpnia 2010 r. – inspektorzy Komisji Europejskiej, Europejskiego Banku Centralnego i MFW (tzw. trojki) zatwierdzają wypłatę drugiej transzy pomocy dla Grecji w wysokości 9 mld euro.
23 maja 2011 r. – Grecja przedstawia plan prywatyzacji i sprzedaży państwowych nieruchomości, który do 2015 roku ma przynieść 50 mld euro na spłatę zadłużenia.
8 czerwca 2011 r. – Grecja zgadza się na korektę długu pod wpływem trojki, co oznacza spłatę dodatkowych 6,4 mld euro w 2011 roku. Wybuchają wielotysięczne protesty społeczne.
13 czerwca 2011 r. – agencja ratingowa Standard&Poor’s obniża wiarygodność kredytową Grecji z B do „śmieciowego” poziomu CCC.
17 czerwca 2011 r. – premier Grecji Jeorjos Papandreu dokonuje zmian w rządzie; tekę ministra finansów obejmuje Ewangelos Wenizelos.
22 czerwca 2011 r. – gabinet w nowym składzie uzyskuje wotum zaufania w parlamencie.
29 czerwca 2011 r. – parlament Grecji zatwierdza plan budżetowy na lata 2012-2015, zawierający nowe cięcia i plany prywatyzacji. Dzięki niemu Ateny uzyskują zielone światło na wypłatę piątej transzy pakietu pomocowego w wysokości 12 mld euro. Bez tych środków Grecja stałaby się niewypłacalna już w połowie lipca.
21 lipca 2011 r. – przywódcy strefy euro osiągają porozumienie co do drugiego pakietu ratunkowego w wysokości 109 mld euro; do tego dochodzi wkład sektora prywatnego w wysokości nawet ok. 50 mld euro.
21 września 2011 r. – rząd Grecji zapowiada nowe przedsięwzięcia oszczędnościowe, w tym obcięcie części emerytur o 20 proc.
27 września 2011 r. – parlament w Atenach uchwala niepopularny podatek od nieruchomości. Chce w ten sposób przekonać inspektorów trojki do przekazania kolejnej, szóstej transzy (pierwszego) pakietu ratunkowego (8 mld euro). Bez niej już w październiku Grecji groziłoby bankructwo.
29 września 2011 r. – spotkanie inspektorów trojki z rządem greckim, który ma przedstawić plan załatania dziury budżetowej w latach 2011 i 2012 oraz przeprowadzenia koniecznej prywatyzacji. Od niej zależy przyznanie szóstej transzy.
2 października 2011 r. – rząd Grecji jednomyślnie przyjmuje projekt budżetu, przewidujący m.in. redukcję o 30 000 pracowników zatrudnienia w sektorze publicznym. Według prognoz deficyt w 2011 roku ma wynieść 8,5 proc. PKB (18,69 mld euro), a nie – jak zakładano wcześniej – 7,8 proc.
5 października 2011 r. – 24-godzinny strajk pracowników sektora publicznego w proteście przeciw rządowemu programowi oszczędności. W ostatnich miesiącach protestowali już m.in. taksówkarze, urzędnicy skarbowi, celnicy, pracownicy transportu miejskiego, służb oczyszczania miasta, telekomunikacji, kontrolerzy lotów, lekarze, dentyści, energetycy i dziennikarze.
21 października 2011 r. – parlament Grecji zatwierdza rządowy plan oszczędności budżetowych, przewidujący dalszą redukcję płac i zwiększenie podatków; w zamieszkach ranne zostają 74 osoby, a jedna umiera. Wybucha dwudniowy strajk generalny, w którym uczestniczy ponad 100 tys. osób. Następuje paraliż dużej części kraju.
23 października 2011 r. – szczyt państw strefy euro w Brukseli, podczas którego ma zostać opracowany pakiet antykryzysowy dla strefy euro, zagrożonej rozprzestrzenianiem się wirusa greckiego na kolejne kraje. Porozumienie w tej sprawie ma zostać sfinalizowane na kolejnym szczycie 27 października – informuje przewodniczący Rady UE Herman Van Rompuy.
27 października 2011 r. – na drugim szczycie antykryzysowym eurolandu osiągnięte zostaje porozumienie ws. drugiego pakietu ratunkowego dla Grecji. Zakłada ono: przekazanie Grecji 130 mld euro od strefy euro i MFW oraz redukcję długu Grecji o 100 mld euro (do 250 mld euro) z 50-procentowymi stratami dla posiadaczy greckich obligacji. Ponadto zapada decyzja ws. zwielokrotnienia mocy pożyczkowych Europejskiego Funduszu Stabilizacji Finansowej (EFSF) i dokapitalizowanie kluczowych unijnych banków o ok. 106,4 mld euro.
31 października 2011 r. – premier Grecji Jeorjos Papandreu niespodziewanie zapowiada rozpisanie referendum w sprawie drugiego pakietu pomocy dla Aten. Zapowiedź referendum wywołuje konsternację i irytację w strefie euro. Greckie „nie” mogłoby oznaczać upadłość kraju, zaprzepaszczenie wszystkich prób ratunku kraju i destabilizację strefy euro o dalekosiężnych skutkach – ostrzegają analitycy.
2 listopada 2011 r. – rząd w Atenach na kryzysowym posiedzeniu jednomyślnie popiera referendum zapowiedziane przez premiera Jeorjosa Papandreu. Na tzw. miniszczycie w Cannes w sprawie zadłużenia Grecji – w przeddzień szczytu G20 również w Cannes – UE i MFW zapowiedziały zawieszenie wypłaty szóstej transzy pierwszego pakietu pomocowego do czasu przeprowadzenia greckiego referendum.
3 listopada 2011 r. – minister finansów Grecji Ewangelos Wenizelos ogłasza w imieniu rządu, że referendum w sprawie drugiego pakietu ratunkowego dla Grecji się nie odbędzie. Premier Jeorjos Papandreu podkreśla, że członkostwo Grecji w strefie euro nie stoi pod znakiem zapytania. Podkreśla też, że natychmiastowe zorganizowanie wyborów parlamentarnych pociągnęłoby za sobą duże ryzyko bankructwa. Według źródeł rządowych gabinet jest gotów do rozmów z opozycją na temat jej postulatu utworzenia rządu przejściowego do czasu rozpisania przedterminowych wyborów.
4 listopada 2011 r. – premier Jeorjos Papandreu uzyskał w nocnym głosowaniu wotum zaufania parlamentu dla swojego rządu. Za głosowało 153 deputowanych w 300-osobowym parlamencie.