W 2020 roku w Gdańsku została wydana pozycja autorstwa Adama Kopackiego, która została zatytułowana Guruna. Pozycja ta należy do gatunków: literatura piękna oraz powieść społeczno-obyczajowa. Została wydana przez Wydawnictwo Oficynka.
Autor, Adam Kopacki jest absolwentem studiów językoznawczych w Poznaniu. Zdecydowanie lubi bawić się językiem, podejmuje gry słowem, nie tylko w obszarze języka polskiego. Prywatnie pasjonat jogi, jazdy konnej i gier planszowych. Inspiracje stanowią dla niego otaczająca go rzeczywistość, podróże, rozmowy z bliskimi. Jest otwarty na świat i to co ma on do zaoferowania. Mówi o sobie, że jest analizatorem zachowań ludzi, zastanawia się dlaczego takie działania czy decyzje ludzie podejmują. To bez wątpienia pobudza jego kreatywność i wyobraźnię.
Guruna opowiada o losach dwóch przyjaciółek, które decydują się na wyjazd na piękną grecką wyspę. W recenzji wydawniczej czytamy: „Męska dziwka, mikropenis, tetracyklina, stary quad, morderczy fitness z Britney Spears, zepsuta spłuczka to tylko kilka z przeciwności losu, z jakimi Ala i Marta muszą się zmierzyć. Guruna jest pełną zwrotów akcji opowieścią o sile przyjaźni, którą czyta się jednym tchem.”
Zdecydowanie tak jest. Pozycję czyta się szybko. Nie wymaga ona od czytelnika specjalnego zaangażowania w analizę sytuacji czy sylwetki bohaterów. Ma bardziej odprężyć, zrelaksować i pozwolić na odcięcie się od otaczającej rzeczywistości.
Niewątpliwym atutem tej pozycji jest różnorodność w opisie krajobrazów. Autor ze szczegółami opisuje widoki, smaki, uliczki, kawiarnie. To zdecydowanie działa na wyobraźnię czytelnika i pobudza jego marzenie o tym, aby być teraz w Grecji i aby tego wszystkiego doświadczać. Szereg wielorakich epitetów, określeń, przenośni, metafor i wspomniana wcześniej gra słowem i językiem powodują, że nie jest to książka do przeczytania w kilka dni.
Guruny się nie dzieli. Z Guruną siada się w wygodnym fotelu z lampką greckiego wina i meze i czyta się, czyta i czyta. Trudno mówić o dużym napięciu, Guruna raczej nie podniesie nam poziomu adrenaliny i nie będziemy wyczekiwać na kulminacyjny moment akcji.
Bez wątpienia jednak zaprzyjaźnimy się z dwiema przyjaciółkami i głównymi bohaterkami powieści Adama Kopackiego. Z zaciekawieniem będziemy śledzić losy bohaterek. Czasami będziemy sobie wyobrażać, że jesteśmy trzecią z przyjaciółek.
Z tej pozycji, może nie w prost, ale jednak wyciągniemy pewną piękną lekcję. Kopacki uczy nas, że prawdziwa przyjaźń jest niewątpliwie dużą wartością w życiu człowieka. Autor wskazuje, że taka relacja przetrwa zarówno te dobre jak i złe momenty i że przyjaciół nie ma się wielu, zwłaszcza tych prawdziwych.
Poznane bohaterki znają się długo, dlatego też na swój temat mają wzajemnie dużż wiedzę. Znają swoje mocne i słabe strony, wady i zalety. Ta książka uczy nas jeszcze jednej ważnej rzeczy, a mianowicie poszanowania odmienności. Pomimo, że kobiety są swoim przeciwieństwem i autor przypisał im pewne cechy, właściwie przeciwstawne, to jednak pokonują te różnice i dbają o swoją przyjaźń, stale ją pielęgnując.
Pozycja charakteryzuje się lekkim stylem, mówi o codziennym życiu, wplata elementy Grecji. Kto w opisanych destynacjach greckich był bez wątpienia z przyjemnością je sobie przypomni. Osoby, które rozważały wyjazd na wakacje do Grecji bez wątpienia, po przeczytaniu tej pozycji, podejmą pozytywną decyzję.
